LOVE STORY?

"Zakochałam się w tej torebce!"; "Kocham ten kolor"; "Ukochane buty". Często spotykam się z podobnymi frazesami na facebooku, blogach, forach internetowych jak i życiu codziennym. Przeraża mnie to. Darzyć uczuciem powinniśmy osoby, nie rzeczy. Kochać można człowieka, ale nie rzecz. Nie ma piękniejszych emocji niż te, które rodzą się między dwojgiem zakochanych ludzi.

Czym jest miłość? Nie potrafię podać definicji, bo pewnych odczuć ze względu na ich znaczenie, nie powinniśmy w żaden sposób klasyfikować. Myślę, że jej istotą jest wszystko to, co rodzi, co za sobą niesie i co potrafimy dla niej poświęcić. Mimo, że każda jest przecież inna, to będzie sprawiać taką samą radość jak i rozczarowanie. Skrajne emocje, które za sobą niesie są po prostu wpisane w jej czas. Czemu skrajne? Bo czy mamy w życiu coś piękniejszego niż świadomość, że jest ktoś dla kogo chcemy każdego dnia otwierać oczy i zmagać się z prozą życia, a jednocześnie ktoś, bez kogo nasze życie zacznie tracić sens?

Nie boję się przemijania. Jest ono wpisane w nasz los. 'Prochem jesteś i w proch się obrócisz'. Boję się niebycia z tymi, których kocham. Tego, że choć oddałabym dla nich na tym świecie wszystko, to nadal będzie to za mało i nie zmieni biegu pewnych spraw. To przerażające, ale jednocześnie piękne, bo czy jest coś bardziej wartościowego dla człowieka niż uczucie uświadamiające, że chce żyć dzięki temu, za co mógłby umrzeć?

Zastanówcie się nad tym, co jest naprawdę ważne. Dziś, bo jutro może być po prostu za późno. Nic dwa razy się nie zdarza.